Dzwonek szerokolistny ma "ogonki krótkie, oskrzydlone, miękko owłosione i wyraźnie karbowane lub piłkowane. Przysadki nieznacznie zmniejszające się ku górze". Ma też dużą, jasnofioletową koronę. To w kwestii na wyglądu dzwonka.

Roślina kwitnie od czerwca do sierpnia. Spotkamy ją w Azji i w Europie, w Polsce szczególnie na zachodzie i północy. Lubi liściaste lasy, zobaczymy go często nad potokami.

- Roślina rośnie doskonale na żyznych i umiarkowanie wilgotnych glebach – podaje Encyklopedia Warmii i Mazur. Dzwonek szerokolistny ceni sobie miejsca słoneczne i półcieniste. Jest objęty ścisłą ochroną.

Portal medianauka.pl wskazuje, że dzwonek szerokolistny występuje w trzech odmianach.

- alba - odmiana o białych kwiatach,

- brantwood - odmiana niższa, o purpurowych kwiatach,

- macrantha - odmiana o licznych i dużych kwiatach.

Jak czytamy na portalu ekologia.pl, "do rodzaju dzwonków oficjalnie zalicza się dziś ponad 500 gatunków rozprzestrzenionych szeroko na obszarze północnej półkuli, od Basenu Morza Śródziemnego po Afrykę i Kaukaz. Najmniejsze odmiany alpejskie sięgają zaledwie 5 cm; najwyższe wznoszą się dumnie nawet na 2 metry ponad ziemią". Dzwonki mogą być jednoroczne, dwuletnie i wieloletnie, najczęściej mają kolor biały, różowy lub fioletowy. W Polsce znajdziemy aż 19 gatunków dzwonków.

- Powoli kończy się czas, kiedy dzwonki kwitną, stąd nawet niewprawne oko dojrzy te piękne rośliny w czasie wyprawy do lasu - mówi Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.

Dzwonek szerokolistny, jak już wspomnieliśmy, to hemikryptofit. Hemikryptofity to, jak podaje ekologia.pl, "rośliny o pączkach odnowieniowych znajdujących się na powierzchni gleby lub tuż pod jej powierzchnią, które chronione są przed niekorzystnymi warunkami klimatycznymi (susza, mróz) przez ściółkę lub obumarłe resztki tych roślin".